कठमाडाैँ । संविधानसभाका अध्यक्ष तथा पूर्वसभामुख सुवासचन्द्र नेम्वाङको राजकीय सम्मानसहित बिहीवार पशुपति आर्यघाटमा दाहसंस्कार गरिएको छ। उहाँको मङ्गलवार बिहान निधन भएको थियो।
नेपालको पूर्वी पहाडी जिल्ला इलाममा जन्मनुहुर्कनुभएका नेम्वाङको अन्तिम संस्कार लिम्बू परम्पराअनुसार गरिएको उहाँको सचिवालयले जनाएको छ।
कठमाडाैँको बालुवाटारस्थित निवासमा पारिवारिक परम्पराअनुसार लिम्बू पुरोहित फेदाङ्माले मरणोपरान्त गरिने विधि सम्पन्न गरेपछि शवयात्रा सुरु भएको थियो।
वाग्मती नदीको किनारमा रहेको आर्यघाट पुगेपछि शवयात्रा टुङ्गिएको थियो। त्यहाँ प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहालले नेपालको झण्डा ओढाएर नेम्वाङप्रति सम्मान व्यक्त गर्नुभएकाे थियाे । नेकपा एमाले संसदीय दलका उपनेतासमेत रहनुभएका नेम्वाङलाई नेकपा एमालेका अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीले पनि पार्टीको झण्डा ओढाएर विदाई गर्नुभएकाे थियाे ।
नेम्वाङप्रति सर्वसाधारण तथा अन्य नेताहरूले अन्तिम सम्मान प्रकट गरेका थिए।
नेम्वाङका दुई छोरा मिङ्सो र सुहाङले उहाँलाई मुखाग्नि दिनुभएकाे थियाे । उहाँहरू विदेशमा भएकाले आइपुग्न समय लागेपछि परिवारको सल्लाहअनुसार बिहीवार अन्तिम संस्कार गर्ने निर्णय गरिएको थियो।
यसअघि उहाँको शव श्रद्धाञ्जलीका लागि दुई दिन च्यासलस्थित नेकपा एमालेको पार्टी कार्यालयमा राखिएको थियो भने बुधवार दिउँसो बालुवाटारस्थित निवासमा लगिएको थियो।
लिम्बू परम्परामा कसरी गरिन्छ अन्तिम संस्कार?
साधारणतया लिम्बू परम्परामा मानिसको मृत्यु हुँदा एकनाले बन्दुक पड्काउने चलन रहेको 'मेन्छाम् याप्मी मुन्धुम'का लेखक तथा लिम्बू संस्कृतिविद् दधिप्रसाद लिम्बूले बताउनुभयाे।
लिम्बू जातिमा दाहसंस्कार गर्ने र जमिनमा गाडेर चिहानघर बनाउने दुवै प्रचलन छ।
नेम्वाङको परिवारमा भने यसअघिबाटै दाहसंस्कारको प्रचलन रहेको उहाँका स्वकीय सचिव कृष्ण काफ्लेले जानकारी दिनुभयाे।
“घरमा लिम्बू परम्पराअनुसार सबै विधि गरेर पशुपति आर्यघाटमा लगिएको हो। धेरैलाई राखिने ब्रह्मनालमा राख्ने चलन हुँदैन, फेदाङ्माले विधि पूरा गरेपछि दाहसंस्कार गरिन्छ,” काफ्लेले भन्नुभयाे।
माटो दिने चलन
शव जलाएर अन्तिम संस्कार गरिए पनि जलाइएको ठाउँमा माटो छर्किने प्रचलन रहेको दधिप्रसाद लिम्बू बताउँनुहुन्छ।
“काठमाडाैँमा माटो नपाइने भएका कारण किनेर लैजाने र दाहसंस्कार सकिएपछि शव जलाइएको ठाउँमा मलामीहरूले माटो छर्किएर फर्कने चलन छ,” उहाँले भन्नुभयाे।
लिम्बू परम्परामा शवबाट “अस्तु” निकाल्ने प्रचलन हुँदैन।
“हाम्रोमा चाहिँ साम्दाखुम भन्ने हुन्छ। त्यो भनेको मृतकको आत्मालाई चार दिनसम्म खाना दिएर बिदाइ गर्ने हो,” लिम्बू सांस्कृतिक परिषद्का अध्यक्ष गोविन्द आङ्बोहाङले भन्नुभयाे।
'चार दिनमा नुनतेल'
लिम्बू जातिले मान्ने मुन्धुमअनुसार मृत्युसंस्कारमा चार दिनमा नुन तेल फुकाउने परम्परा छ।
तर परिवारका सदस्य वा आफन्तहरू भेला हुन समय लाग्ने अवस्थामा भने सात वा १० दिनसम्म पनि बार्ने चलन रहेको जानकारहरू बताउँछन्।
नेम्वाङ परिवारका सदस्यले पनि चार दिनमै नुन तेल फुकाउने तयारी छ।
कति दिनमा नुनतेल फुकाउने भन्ने दाहसंस्कारपछि परिवारसँगको छलफलबाट फेदाङ्माले टुङ्गो लगाउने गरिन्छ।
“मुन्धुम विधिअनुसार हाम्रोमा पुरुषको चार दिनमा र महिलाको तीन दिनमा टुङ्ग्याउने चलन हुन्छ,” गोबिन्द आङ्बोहाङ भन्नुहुन्छ।
चौथो दिनमा बिहान मृतकका सन्तानले नुन तेल बारेका अरू आफन्तलाई नुन तेल फुकाइदिने चलन छ। त्यसलाई ‘याङ्सा’ भनिन्छ।
“अपराह्णतिर क्रिया बसेकाहरूले पनि नुन तेल फुकाउने चलन हुन्छ। त्यसलाई ‘खाउमा’ भनिने दधिप्रसाद लिम्बूले बताउनुभयाे।
“कसैले शव जलाएको वा गाडेको दिनदेखि नै कपाल खौरिने र सेतो लुगा लगाउने चलन हुन्छ। कसैले नुन तेल फुकाउने दिनको बिहान कपाल खौरिएर सेतो लुगा लगाउँछन् र बेलुकाबाट फुकाउँछन्,” लिम्बूले भन्नुभयाे।
लिम्बू जातिको अन्तिम संस्कार स्थानविशेष र फेदाङ्माको विधिअनुसार पनि फरक पर्ने बताइन्छ।
“मुन्धुमको विधि एकदमै लचक हुन्छ। चार दिनसम्म मृतकको आत्मालाई खाना दिने चलन हुन्छ त्यसपछि केही पनि गर्नुपर्दैन,” आङ्बोहाङले भन्नुभयाे।
नेम्वाङको काजकिरियाका लागि बालुवाटारकै निवासमा उहाँका छोरा, छोरी र श्रीमती बस्ने बताइएको छ।
नेम्वाङको अन्तिम संस्कारमा सहभागी हुन उहाँका सहोदर भाइ सुरेश नेम्वाङसहित उहाँका आफन्तहरू इलाम र पाँचथरबाट काठमाडाैँ आइसकेकाे बताइएको छ।
नेम्वाङका बुवा रामबहादुर नेम्वाङले जागिरको सिलसिलामा पाँचथरबाट इलाम गएर बसोबास गर्नुभएकाे थियेा । तर, परिवारका अधिकांश आफन्तहरू पाँचथरमा बस्छन्।
राजकीय सम्मानमा के हुन्छ?
नेपालको ऐतिहासिक संविधान बनाउने दुवै संविधानसभाको अध्यक्ष रहिसक्नुभएका नेम्वाङको राजकीय अन्त्येष्टि गर्ने निर्णय मन्त्रिपरिषद्ले गरेको थियो।
गृह मन्त्रालयका उपसचिव भीमकान्त शर्माका अनुसार विसं २०६६ चैत्र ४ गते नेपाल राजपत्रमा प्रकाशित विधिअनुसार राजकीय अन्त्येष्टि हुने विशिष्ट व्यक्तिहरूको अन्तिम संस्कारमा १७ वा २१ तोपको सलामी दिने प्रचलन छ।
नेपालमा राष्ट्रपतिबाहेकका विशिष्ट व्यक्तिहरूको अन्त्येष्टिमा १७ तोपको सलामी दिने गरिएको उहाँले बताउनुभयाे।
“राजकीय अन्त्येष्टि भनेको राज्यले दिने सम्मान हो, यसमा मर्यादाअनुसार नेपाली सेनाको गुल्मले सलामी अर्पण गर्ने र तोप पड्काउने प्रचलन हुन्छ,” उहाँले भन्नुभयाे।
“शोक दिवस मनाउने र सरकारी कार्यालय तथा नियोगहरूमा राष्ट्रिय झण्डा आधा झुकाउने हुन्छ।”
राजकीय अन्त्येष्टिको शवयात्रादेखि अधिकांश व्यवस्थापनको काम नेपाली सेनालाई जिम्मा दिइने गरिएको छ।
प्रकाशित मिति : २८ भाद्र २०८०, बिहिबार ४ : १६ बजे
प्रतिक्रिया